Hiperfikcja

Hiperfikcja (czasem nazywana też fikcją hipertekstową) – gatunek literatury elektronicznej, charakteryzujący się używaniem hiperłączy, co pozwala na interakcję czytelnika w procesie odczytywania nielinearnego tekstu^[1]. Poprzez wybranie linku, czytelnik sam decyduje o następnej części tekstu. Podobnym pod tym względem gatunkiem jest fikcja interaktywna.

Termin może zostać również użyty do opisania książek wydanych tradycyjnie, w których nielinearna narracja została osiągnięta poprzez wewnętrzne odniesienia. Przykłady takich książek to:

• Ulisses Jamesa Joyce’a (1922)
• La Tournée de Dios Enrique Jardiela Poncela (1932)
• Ogród o rozwidlających się ścieżkach Jorge’a Luisa Borgesa (1941)
• Blady Ogień Vladimira Nabokova (1962)
• Gra w Klasy Julio Cortázara (1963)
• Dom z Liści Marka Z. Danielewskiego (2000)

Przykłady z popkultury to gry paragrafowe (en. CYOA).